Het is zondagavond, 5 voor 11. Eigenlijk wil ik gaan slapen. Maar ja, ik had mij voorgenomen om elke maandag een mijmering te schrijven. En morgen zit ik de hele dag bij pensioenuitvoerder PGGM, een nieuwe klant, dus dan komt het er zeker niet van. Dus ik zet nog even door.
Ik zag het deze week tijdens het journaal: 1 op de 6 werknemers krijgt burn-outklachten
Dat blijkt uit de tweejaarlijkse ‘Arbobalans’ van onderzoeksinstituut TNO. Onderzoeker Wendela Hooftman noemt de uitkomst van het onderzoek zorgelijk. “Ongeveer een kwart van het totaal aantal verzuimdagen houdt verband met psychische klachten, overspannenheid of burn-out. Het onderzoeksinstituut becijfert de jaarlijkse kosten van werkgerelateerd verzuim op bijna 9 miljard per jaar. Meer dan de helft van dit bedrag gaat volgens TNO op aan psychische klachten.
Hopla.
4,5 miljard aan psychische klachten. Op een totale zorgbegroting van 100 miljard.
De oorzaak volgens TNO: mensen ervaren minder vrijheid als ze aan het werk zijn. Ten tweede wordt er meer van ze gevraagd. We maken met zijn allen meer uren dan voorheen.
Nou, dat wordt nog wat.
Pak de demografische data over de krimpende beroepsbevolking er maar bij. Het wordt steeds moeilijker voor bedrijven om goed personeel te vinden. De vacatures stapelen zich op. 5 van de 14 branches in Nederland hebben nog nooit zoveel openstaande vacatures gehad. Met handel aan de leiding, gevolgd door zakelijke dienstverleners en de zorg. Dus ja, de zittende ploeg moet steeds meer borden draaiende houden.
Work, make money! Work!
Tot de burn-out volgt.
Ik stuiter steeds door de auto als ik de radiocommercial van YoungCapital hoor. En elke keer als ik de commercial hoor, denk ik. Zeer effectief, maar wat doen ze nou? Ze werven onschuldig jong kanonnenvlees. Fris en fruitig, vol met generatie Z idealen worden ze door YoungCapital de vleesmolen van de grote corporates ingeduwd. Fuck de purpose. Make money!
Als we die 4,5 miljard aan psychische klachten willen wegwerken dan is emotionele innovatie op zeer korte termijn gewenst. Op Brainwash.nl stond vorig jaar een mooi interview met Paul Verhaeghe (psychoanalyticus en hoogleraar psychodiagnostiek aan de universiteit van Gent.).
Paul vertelt: “Zo’n twintig jaar geleden werkte ik mee aan een onderzoek naar mensen met een depressie. We wilden weten wat de context van die depressies was. Wat bleek? In een significant aantal gevallen werd de depressie veroorzaakt door arbeidsomstandigheden, door de situatie op de werkvloer. Toen ben ik het verband beginnen te leggen tussen een veranderde maatschappelijke omgeving, veranderende mentale stoornissen en een veranderend behandelmodel.”
“Het is belangrijk om te weten dat de belangrijkste angst tegenwoordig sociale angst is. De klassieke fobieën, zoals spinnenfobie en vliegangst, die zie je nog wel, maar de meest voorkomende angst is sociale angst. De angst voor de ander.”
Work.
“We zetten ons geluk continu af tegen dat van een ander. Ook zijn we de laatste twintig jaar geobsedeerd geraakt met succes. Dat succes moet zich dan bij voorkeur materieel uitdrukken, en materieel is hier financieel. Vanaf het moment dat geld het criterium voor geluk of het goede leven wordt, dan is het nooit genoeg, omdat er geen intrinsiek criterium is.”
Make money.
“Als geld je levensdoel is, heb je de beste remedie voor ongeluk”, zegt Paul. “We moeten een aantal organisaties, van arbeids- tot bredere maatschappelijke organisaties, weer gaan definiëren in termen van samenwerking in plaats van competitie. Ik heb het dan over autonomie in verbondenheid. Je met anderen verbinden zonder je autonomie te verliezen.”
“Er zijn voldoende problemen tegenwoordig: luchtverontreiniging, files, werkloosheid, kinderopvang, ga zo maar door. Er zijn genoeg lokale initiatieven die mensen samenbrengen. Als je mij vraagt wat je als individu kunt doen, dan zeg ik: ‘Verbind je met anderen.”
Laten we iets doen met deze inzichten.
Work!
Willem van Harrewijen,
Business Creative, Founder
The USP Company
Bron: https://www.brainwash.nl/bijdrage/hoe-deze-maatschappij-eenzame-individuen-creert
